maandag 13 juli 2015

Moslims durven het niet..

Hallo iedereen,

Een nieuwe artikel! Waar gaat het dit keer over? Over jonge moslims die hun gevoelens en twijfels niet durven uit te spreken.

Sinds paar maanden ben ik erachter gekomen dat in mijn woonplaats zat twijfelaars zijn en ze durven hun gevoelens niet uit te spreken. Hoe ben ik erachter gekomen?

Ik ben een vrijdenker en heb ook mijn eigen manier van doen en denken. Zo kon ik op een bepaald moment soms mijn mening of argument uitspreken waardoor zij voor het eerst (JA ECHT) hun twijfels uitspreken bij mij. Ze waren allemaal 1 voor 1 heel blij dat ik hun gevoelens begreep en ik heb ze duidelijk gemaakt dat zij niet gek zijn. Zij zoeken net als ik allemaal naar antwoorden en die kunnen we alleen makkelijk vinden als we leven in een omgeving waar wij zelf ECHT zonder controle opzoek kunnen naar antwoorden. 1 ding is zeker... Er moeten meer twijfelaars zijn! Ze durven niet opzoek naar lotgenoten op internet, omdat ze denken dat het erg is dat ze zo'n gedachte hebben. Zo'n fase had ik ook.. Ik durfde zelf echt totaal niet opzoek naar zo'n informatie en opgegeven moment zette ik me daar gewoon overheen. Nu heb ik een blog met de hoop dat er meer twijfelaars of iets in die richting hierin steun kunnen vinden.

Ook zit ik op forums zoals FFI Dutch en Freethinker. Ik heb daar heel veel getuigenissen gelezen en dat was ook mijn doorslag om maar te denken wat ik denk.. Ik kan daar overigens wel mijn gevoelens kwijt! En het leuke daarvan is dat ze jou begrijpen. (edit)

Zo'n gevoel is trouwens echt niet te begrijpen. Het lijkt net alsof je worstelt met je geaardheid alleen dan op een andere manier. Dat is geloof en als Marokkaanse moslim(a) is het vaak zo dat heel je familie moslim is. Je durft je vaak niet te bedenken hoe het zal zijn als je van jezelf weet dat je geen moslim wilt zijn, dat je dan je hele familie kan verliezen. Zo kun je meer gedachtes bedenken...

Later zal er hoogstwaarschijnlijk meer artikelen online komen over dit onderwerp. Mochten jullie zelf suggesties hebben waar ik over kan posten, laat het me dan weten in de reacties!

vrijdag 3 juli 2015

Ramadan

Hallo iedereen,

De Ramadan is nu al een tijd bezig en ik doe mee.

Ik ga jullie mijn ervaring vertellen over de Ramadan en het vasten. Hoe bevalt het nou en waarom doe je mee zou je denken.

Een meisje hoort te vasten zodra ze ongesteld is geworden. Ik heb altijd meegekregen dat ik dan verplicht ben om te vasten. Maar hoe zit het dan met mijn twijfels? Die zijn niet minder geworden, alleen heb ik wel een duidelijkere beeld over de islam. De vraag is nu 'wil ik wel zo leven'? Ik heb mijn eigen standpunten waar ik achtersta.

Maar terug bij het eerste onderwerp. Waarom vast ik? Ten eerste is het niet makkelijk om te zeggen van ik ga niet vasten. Ten tweede is het een soort gewoonte wat je niet makkelijk los kan laten als je in een islamitische omgeving woont en tot slot is de maand Ramadan een maand waar je jouw zondes kan wegwerken oftewel de maand waarin je je zondes sneller worden vergeven. Ikzelf vind dat je altijd om vergiffenis kan vragen ongeacht of het Ramadan is. Ze zeggen ook vaak dat de mensen in de maand Ramadan altijd heilig bezig zijn oftewel 11 maanden playgirl/playboy en 1 maand heilig. Ik heb altijd gezegd dat ik 12 maanden mezelf ben en niet ga veranderen tijdens de Ramadan. Mijn ouders vinden dat ook goed en zeggen dat ze het waarderen. Waarom zou je denken? Nou, omdat zij van eerlijkheid houden en schijnheiligheid haten.

Ik heb ook verteld dat ik vast. Het gaat mij nu goed af ondanks de hitte. Nog 15 dagen vasten dan ben ik klaar. Maar ga ik later ook vasten? Het antwoord wou ik eigenlijk in een ander artikel posten, maar ik dacht nee ik doe het wel allemaal nu in 1 keer. Ik heb zolang geen artikel gepost dat ik nu wel een extra lange artikel ga posten.

Ik ben van plan om het huis uit te gaan zodra ik klaar ben met mijn eerste studie. Ik wil op kamers in een andere stad en het liefst niet met het idee om het contact met mijn ouders te verbreken. Paar familieleden van mij zijn ook al ongehuwd het huis uit. Als ik op kamers ben gegaan, wil ik zelf onderzoeken hoe ik daadwerkelijk wil leven en mijn eigen keuzes nemen. Als ik merk dat de islam niet bepaald bij mijn leven en mij hoort, neem ik afstand van het geloof. Niet direct natuurlijk. Ik wil eerst kijken wie ik ben en wat ik daadwerkelijk wil in mijn leven. Pas na een paar jaar ben ik dan van plan om te kijken of de islam mij goeie dingen oplevert. Ik wil gelukkig leven en het onderzoeken of het geloof bij je hoort, is door een research te gaan doen. Dat wil ik ook doen, maar dan liever op een moment dat ik dat echt zonder stress en belemmering kan doen. Ik ga dan ook stoppen met vasten als ik merk dat het voor mij niks oplevert. Het klinkt gek, alleen iedereen heeft zo hun eigen manier van denken en leven. Dit is mijn manier hoe ik ermee omga.

Even los van dit allemaal. Het gaat goed met mij. Ik heb mijn eerste jaar gehaald en ben goed overgegaan. Het ziet ernaar uit dat ik mijn eerste studie met gemak ga halen. Als ik mezelf zo goed door blijf zetten dan gaan mijn ouders veel makkelijk om met het feit dat ik het huis uit wil. Ik wil niet het huis uit om mijn vrijheid te zoeken. Nee, ik wil mezelf ontwikkelen en echt kijken wat ik wil. Ook wil ik naar een hele goeie school en daarvoor moet je soms wel iets overwegen.

Ik hoop dat jullie hebben genoten van mijn artikel. Als jullie nog vragen hebben, hoor ik het graag.