Een blog wat je niet vaak tegenkomt op internet. Ben op dit moment bezig met mijn zoektocht naar de waarheid. Spreek over mijn twijfels aan de islam en over de dagelijkse dingen in mijn leven. Mijn blog is een echte belevenis. De kracht van media is groot maar de kracht van dit blog is echt! Volg mijn blog zeker als je benieuwd bent hoe het echt er aan toe gaat binnen de islamitische gemeenschap. Haat is niet altijd het geval..
donderdag 7 augustus 2014
Vraag beantwoorden
Even een post tussendoor, ik heb nog steeds een zomerstop maar ik laat jullie niet al te lang wachten. Binnenkort ben ik weer actief en ga ik weer bloggen als het samengaat met school. Hieronder zie je van Sjaak vraagt:
Wederom dank voor je antwoorden. Ik denk dat het lastig is om een dergelijk gesloten cultuur te verlaten, maar onmogelijk is het niet. Zelf zou ik denk ik stap voor stap aan een nieuw leven werken. Wellicht voorzichtig vrienden en kennissen opbouwen buiten de kring waar je je nu in bevindt (als je die nog niet hebt). De keuze is dan minder abrupt als je het je familie ooit verteld.
Ken je trouwens voorbeelden van atheisten binnen islamitische kringen? En is het niet handig om een netwerk tussen atheisten op te starten? Wellicht kan dat met een beetje hulp van buitenaf zodat het niet een soort vangnet van de lokale moskee wordt?
Ben zeer benieuwd.
Groet,
Sjaak
Lezen wat mijn uitgebreide antwoord is? Klik op meer lezen!
Antwoord:
Hallo Sjaak,
Voordat ik begin met het antwoorden op uw vraag moet ik erbij vertellen dat het bij iedereen verschillend is. Dus wat ik ga antwoorden is niet het exacte antwoord. Ik vertel gewoon mijn belevenissen wat ik heb meegemaakt in mijn vriendenkring met soms zelfs atheïstische vrienden.
Ik heb zelf atheïstische vrienden waarvan sommigen (heel weinig) geïnteresseerd zijn in de islam (of ze willen dingen weten of ze willen zich bekeren maar willen meer weten over het geloof). Maar gewone atheïstische vrienden die niet geïnteresseerd zijn, zijn gewone vrienden/vriendinnen waarmee ik omga. Sommigen zitten dan ook weer in mijn islamitische kringen maar we praten eigenlijk nooit over geloof. Het gaat meer over de dingen die we allemaal leuk vinden. Elke islamitische kring is heel verschillend. Sommigen praten veel over geloof maar wij delen onze interesses. Ik heb eigenlijk meer islamitische vrienden/vriendinnen maar ik heb er verder geen problemen mee. Vriendschap gaat niet om geloof maar om de interesses die je deelt met elkaar. Het is niet dat ik ze zoek maar vriendschap ontstaat gewoon op manier van klik. Mijn moeder heeft er geen problemen mee dat ik atheïstische vrienden/vriendinnen heb en zolang het maar gezellig is, is het geen probleem. Ik word niet beïnvloed door hen of dergelijke. Ze vindt niet erg dat ik soms met mijn niet-islamitische vriendinnen afspreek maar soms wordt er gewoon opgelet (door sociale controle) en dan kijken ze hoe ze zich kleedt (bijv). Ze bellen dan mijn ouders op om te vertellen dat ik met een slechte meisje afspreek terwijl mijn ouders weten dat ik liever met normale mensen omga. Ze schrikken dan dat het zo wordt gezien door anderen maar verder geen problemen.
Ik ken degelijke atheïstische mensen. Dat zijn er niet heel veel. Ik kom uit een allochtonen wijk (letterlijk) en in andere wijken waar alleen autochtonen/atheïsten wonen, zitten niet op een allochtoon te wachten. Heel veel denken nu dat elke allochtoon 'slecht' bezig is. Dat is het minpunt van Wilders en dat is dat hij gewoon alles over 1 kam scheert.
Uit veiligheidsoverweging kan ik niet vertellen in welke plaats ik woon. Maar als u weet welke stad ik woon dan snapt u het wel waar ik 't over heb.
Ik denk dat echte vrienden je helpen en steunen tijdens het besluiten van 't keuze wat je neemt ongeacht of ze moslim zijn. Dus eigenlijk vind ik dat je geen atheïstische vrienden of vriendinnen nodig heb tijdens het vertellen aan je familie maar je hebt echte vrienden nodig die je bijstaan op bepaalde momenten. Het verschilt heel erg per gemeenschap maar in mijn antwoord heb ik beschreven hoe het bij ons aan toe gaat.
Hierbij hoop ik dat je vraag beantwoord is. Het is heel uitgebreid maar dat is wel handig denk ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik zal je vraag zo snel mogelijk beantwoorden.
Voeg me toe op facebook: https://www.facebook.com/way.freedom.16 Like mijn pagina: https://www.facebook.com/pages/The-way-to-Freedom/444943145651986?ref=hl
Wederom dank voor je antwoorden. Ik denk dat het lastig is om een dergelijk gesloten cultuur te verlaten, maar onmogelijk is het niet. Zelf zou ik denk ik stap voor stap aan een nieuw leven werken. Wellicht voorzichtig vrienden en kennissen opbouwen buiten de kring waar je je nu in bevindt (als je die nog niet hebt). De keuze is dan minder abrupt als je het je familie ooit verteld.
Ken je trouwens voorbeelden van atheisten binnen islamitische kringen? En is het niet handig om een netwerk tussen atheisten op te starten? Wellicht kan dat met een beetje hulp van buitenaf zodat het niet een soort vangnet van de lokale moskee wordt?
Ben zeer benieuwd.
Groet,
Sjaak
Ik heb zelf atheïstische vrienden waarvan sommigen (heel weinig) geïnteresseerd zijn in de islam (of ze willen dingen weten of ze willen zich bekeren maar willen meer weten over het geloof). Maar gewone atheïstische vrienden die niet geïnteresseerd zijn, zijn gewone vrienden/vriendinnen waarmee ik omga. Sommigen zitten dan ook weer in mijn islamitische kringen maar we praten eigenlijk nooit over geloof. Het gaat meer over de dingen die we allemaal leuk vinden. Elke islamitische kring is heel verschillend. Sommigen praten veel over geloof maar wij delen onze interesses. Ik heb eigenlijk meer islamitische vrienden/vriendinnen maar ik heb er verder geen problemen mee. Vriendschap gaat niet om geloof maar om de interesses die je deelt met elkaar. Het is niet dat ik ze zoek maar vriendschap ontstaat gewoon op manier van klik. Mijn moeder heeft er geen problemen mee dat ik atheïstische vrienden/vriendinnen heb en zolang het maar gezellig is, is het geen probleem. Ik word niet beïnvloed door hen of dergelijke. Ze vindt niet erg dat ik soms met mijn niet-islamitische vriendinnen afspreek maar soms wordt er gewoon opgelet (door sociale controle) en dan kijken ze hoe ze zich kleedt (bijv). Ze bellen dan mijn ouders op om te vertellen dat ik met een slechte meisje afspreek terwijl mijn ouders weten dat ik liever met normale mensen omga. Ze schrikken dan dat het zo wordt gezien door anderen maar verder geen problemen.